برای كشور ما بر هیچ كس پوشیده نیست. صادرات محصولات كشاورزی نقش عمده ای در صادرات غیر نفتی داشته و صادرات این بخش نسبت به بخش های دیگر از ثبات بیشتری برخوردار است.

پسته به عنوان یك محصول استراتژیك جایگاه خاصی میان تولیدات ایرانی دارا است و پس از فرش یكی از مهم‌ترین اقلام صادرات غیرنفتی كشور است. در شرایط كنونی حدود 41 درصد از تولید و بیش از 60 درصد از صادرات جهانی پسته در اختیار كشور ما بوده و درآمد ارزی حاصل از صادرات پسته به بیش از یك میلیارد دلار در سال بالغ می‌شود (فائو، 2009).

بخش صادرات ایران به علت عدم وجود یك سیستم بازاریابی[2] و بازرگانی مناسب و كارا نتوانسته است به خوبی توسعه یابد. به طوری كه در اغلب موارد كالا و خدمات صادراتی ما با وجود برخورداری از كیفیت مطلوب و حتی فراتر از استانداردهای جهانی[3] به دلیل نبود یك سیستم مناسب تبلیغاتی و اطلاع رسانی در بخش مبادلات خارجی