ربا ، مکیل، موزون، معدود، معاوضه . مقدمه حرمت ربا بوسیله كتاب خدا و سنت یعنى كلمات معصومین (علیهم السلام ) و اجماع مسلمین ثابت شده است، بلكه بعید نیست كه از ضروریات دین باشد، و در كتاب عزیز و اخبار بسیارى برحرمت آن به شدّت تأکید شده است . تا جایى كه از امام صادق علیه السلام خبر صحیح وارد شده كه فرمودند: «گناه یك درهم ربا ، از گناه هفتاد بار زنا با محارم مثل مادر و خواهر و… بزرگتر است » .[1] ربا و رباخوارى در دین مبین اسلام از جمله گناهان كبیره است که هیچ گناهى بدتر و هلاك‌كننده‌تر از آن نیست، و مسلمین به شدت از آن نهى شده اند و مجازات هاى سنگینى نیز براى این کار در نظر گرفته شده است . شاید یکى از علل این مسأله ، ضربات شدیدى است که ربا بر پیکره اقتصادى جامعه وارد مى کند و از آنجا که طبق نص صریح قرآن کریم مسلمانان نباید تحت سیطره هیچ قوم و ملتى قرار گیرند ، اسلام با نهى عمل زشت ربا ، قصد شکوفایى اقتصادى مسلمین را دارد. اما با این حال  به علت مشکلات شدید اقتصادى و معیشتى مردم  و سود بالایى که ربا براى رباخواران دارد ، نزول خوارى همچنان در سطح اجتماع در ابعاد مختلف وجود دارد. پس بر هر یك از اهل دین و ایمان لازم و واجب است كه در معاملات خود بطور کامل احتیاط نمایند ، تا اینكه مبادا- نعوذ باللّه- مرتكب این صفت خبیثه  كه باعث هلاكت دنیا و آخرت است ، بشوند . و به تجربه ، اثبات شده که هر رباخوارى سرانجام به فقر مبتلا مى‌شود . شكّى نیست كه پرهیز از ربا متوقف بر دانستن مسائل رباست ، پس برای ارباب معامله لازم و ضروری است كه مسائل تجارت را کسب نمایند . خصوصاً مسائل ربا را چنان که حقّ مطلب است ، یاد بگیرند ، تا ازآن مصون بمانند. در این تحقیق تلاش شده که ربا و مسائل آن  از دیدگاه دو فقیه بزرگ شیعه سیّد محمّد جواد حسینی عاملی در کتاب مفتاح الکرامه فی شرح قواعدالعلامه و محمّدحسن نجفی در کتاب جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام مورد بررسی و مطالعه دقیق قرار گرفته ، سپس آراء این دو فقیه بزرگوار با هم تطبیق داده شده است .  تحقیق در پنج فصل تدوین شده است . در فصل اول کلیات تحقیق، فصل دوم ربای معاملی، فصل سوم ربای قرضی، و فصل چهارم حیله های ربا و فصل پنجم استثنائات ربا پرداخته شده است . از بررسی و تطبیق آراء صاحب مفتاح الکرامه و صاحب جواهر الکلام ، این نتیجه بدست آمد که این دو فقیه بزرگوار ، در اکثر مسائل ربا با هم وحدت نظر دارند ؛ امّا در بحث بیع اشیاء معدود و حیله های ربا و استثنائات ربا ، در برخی موارد جزیی با هم اختلاف نظر دارند . 1- عاملى، حرّ، وسائل الشیعة، ج‌18، ص117. بیان مسأله حرمت ربا از مسائل مهمّ در فقه اسلام است و بازتاب گسترده‌اى در آیات و روایات دارد .  بسیارى از فقهاى بزرگ هنگامى كه وارد این مبحث شده‌اند ، تنها به بیان دلایل سه‌گانه ( قرآن و حدیث و اجماع ) بسنده كرده‌اند . در حالى که بدون ‌شك ، تحریم ربا با دلیل عقل نیز قابل اثبات است ، بنابراین ادلۀ اربعه (قرآن ، سنّت ، اجماع و دلیل عقل) بر تحریم رباخوارى و اهمیّت این گناه بزرگ گواهى مى‌دهد و حدّ اقل هفت آیۀ قرآن به وضوح تحریم ربا را ثابت مى‌كند. ربا در اصطلاح شرع ، معامله‌ی دو همجنس همراه با زیادی در یکی از آن دو است ، كه در زمان شارع و یا در عرف، با كیل و وزن تقدیر می‌شوند . خواه این زیادی حقیقی باشد یا زیادی حکمی . یا وام گرفتن یكی از آنها همراه با زیادی است . هر چند با كیل و وزن اندازه‌گیری نشوند ، در صورتی كه زیادی دهنده حربی نباشد . و همچنین طرفین ، پدر و فرزندش یا  زوج و زوجه اش نباشد . ربا بر دو قسم است : 1- ربای معاملی( معاوضی ) :  ضابطه ی آن همجنس بودن است و اینکه هر دو مکیل یا موزون باشند .  برای تحقق ربای معاملی ، دو شرط لازم است : الف- همجنس بودن معوضین یعنی ثمن و مثمن باید از یک جنس باشند . ب- هردو عوض باید مکیل یا موزون باشند ، به عبارتی هر دو باید با پیمانه یا وزن کردن اندازه گیری شوند . 2- ربای قرضی : ضابطه اش این است که بر قرض گیرنده زیادی عینی یا وصفی شرط شده باشد ، خواه ، کیلی یا وزنی باشد یا نه . پس ربای قرضی اعم از موضوع ربای معاملی است و آن خود همچنین دو قسم است : الف- ربا به اعتبار زیادی عینی که همان ربای مفضل است . مانند یک درهم به دو درهم . ب- ربا به اعتبار زیادی حکمی : مانند دادن درهم نقد به درهم مهلت دار و آن ربای نسیه است . برای فرار از ربا راه ها و حیله های مختلفی مطرح گردیده که  فقهاء با  هم  اختلاف نظر دارند که برخی مانند  امام خمینی این حیله ها را قبول ندارند و برخی دیگر تعدادی از این حیله ها را جایز و مابقی را ممنوع می دانند . چند دسته از افراد ، از ربا استثناء شده اند یعنی با وجود شرایط تحقق ربا ، اما بین آنها ربا اثبات نمی شود . که عبارتند از : الف- بین پدر و فرزند ب- بین زن و شوهر ج- بین مسلمان و کافر (در صورتی که مسلمان زیادی بگیرد د- بین مولی و عبد .     1–2. اهمیت و ضرورت تحقیق با عنایت به این که مناسبات اقتصادی و داد و ستدهای مردم براساس احکام و قوانین  شرع مقدس اسلام است و با التفات به ارتباط موضوع  پایان نامه با حوزهای مختلف اقتصادی ، و این که تاکنون کاری در زمینه تطبیق آراء صاحب جواهر الکلام و صاحب مفتاح الکرامه صورت نگرفته است ، لذا تحقیق  در این زمینه لازم ضروری به نظر می رسد .   1–3. پیشینه تاریخی موضوع تحقیق با توجه به مطالعات و بررسی های انجام شده می توان دریافت که در زمینه تطبیق آراء این دو فقیه در باره ی ربا تحقیقی صورت نگرفته است اما در باره موضوع ربا کتب ، تألیفات و مقالات فراوانی در زمینه موضوع ربا نوشته شده است ، لذا در ذیل به ذکر چند بسنده می شود : 1- « الرَبا فقهیاً و اقتصادیاً ، تألیف محمدتقی جواهری » : در این کتاب به بحث و بررسی مسأله ربا از دیدگاه فقهی و اقتصادی پرداخته شده ، و مؤلف معتقد است که ربای قرضی عبارت است از این که کسی مالی از دیگری بگیرد و مقدار معینی اضافه بدهد . که این نوع ربا درعصرجاهلیت مرسوم بود . و اگر طرف در پرداخت تأخیر می کرد ، مقدار دیگری برآن افزوده می شد . 2- «کتاب پیشینه تاریخی ربا در قرآن و سنت ، انواع ربا و فرار از ربا توسط بخش فرهنگى جامعه مدرسین حوزه علمیه قم » : به بررسی تاریخچه ربا از منظر قرآن کریم و سنت و انواع ربا و راه ها وحیله های فرار از ربا پرداخته اند . 3- « مفتاح الكرامه فی شرح قواعد العلامه » مؤلف‌این کتاب علامه سید محمد جواد بن محمد حسینى شقرائى عاملى نجفى( م 1226 ق)می باشد. دراین كتاب تمام اقوال و نظریات فقهاى عظام ، اجماع اصحاب و حتى موارد مشهورترین آنان با دقتى كم‌نظیر و روشى بدیع گردآورى شده است . با توجه به این كه كتاب در اواخر عمر مؤلف تألیف شده است و بنابراین چكیده و خلاصه افكار علمى بلند و فقهى این فقیه بزرگوار بوده و همین‌طور حلقه واسطه افكار بلند اساتید بزرگوارش همچون سید محمد مهدى طباطبایى مشهور به بحر العلوم و شیخ جعفر كاشف الغطاء و شاگردانى هم ‌چون شیخ محمد حسن نجفى، صاحب جواهر الكلام و شیخ حسن بن جعفر كاشف الغطاء مى‌باشد. این کتاب  در 23جلد نگارش یافته است . ایشان در جلد14 (چاپ جدید) فصل سوم مسأله ربا را تشریح کرده اند . و در باره ربا  می گوید : کلمات و عبارات فقهاء نشان می دهد که ربا از لحاظ لغوی به معنای زیادی است . اما درمورد معنای شرعی و دینی آن اختلاف شده است . علت آن هم ثابت شدن حقیقت شرعی یا حقیقت متشرعه است . 4- « كنز العرفان  فی فقه القرآن اثر مقداد بن عبدا… حلی » : ایشان درصفحه517 به بیان و تشریح موضوع ربا می پردازند و اظهار می دارند : « بنا بر اجماع علماء ربا در شش چیز كه رسول اکرم (ص) بر آنها تصریح كرده است ، وجود دارد و آنها عبارتند از : طلا ، نقره ، گندم ، جو، خرما و نمك . فقهاى اهل سنّت در آن عواملى كه مؤثّر در دیگر موارد شش‌گانه مى‌باشد ، اختلاف نموده‌اند » . 5- کتابی تحت عنوان « یك دوره فقه كامل فارسى توسط علامه محمد تقى مجلسی » نوشته شده ، ایشان گفته است که میان  پدر و فرزند ، و میان  مولی و عبد ، و میان زوج و زوجه و میان مسلمان و کافر حربی اگر مسلمان زیادی را بگیرد ، ربا نیست . و قول اقرب آنست كه ربا ثابت است میان مسلمان و ذمى .