بر اساس این طرز تفكر و طبق فرمول فوق مشخص است كه با افزایش سن ازدواج  میزان اختلاف سن زن و مرد نیز افزایش می یابد به گونه ای كه سن مناسب زن برای مرد 14 ساله معادل 14 سال و برای مرد 20 ساله معادل 17 سال و برای مرد 40 ساله معادل 27 سال و برای مرد 60 ساله معادل 37 سال خواهد بود.

نتیجه چنین تفكری در صورتی كه میزان رشد جمعیت همواره مثبت  باشد آن است كه همیشه تعداد زنان در معرض ازدواج به  مردان در معرض ازدواج بیشتر بوده است این موضوع تا كنون مشكل حادی را برای ازدواج زنان بوجود نیاورده لیكن این مشكل همیشه بطور مزمن خود را بروز داده است اگر چه تعدد زوجات باعث شده است تا ازدواج تعداد كمی از این بانوان نیز ممكن گردد.

بر اساس آمار منتشره از سوی سازمان ثبت احوال 82/2 درصد مردان كشور ما در سال 1370 دارای 2 همسر بوده اند كه تعداد بیش از 345 هزار نفر از زنان را شامل می شود[vi] اگر فرض كنیم  كه فرهنگ چند همسری در جامعه همچنان حاكم باشد باز هم نمی توان انتظار داشت كه كلیه دختران فرصت ازدواج را پیدا نماید ضمن آنكه عوارض چند همسری را نیز باید پذیرا باشند.

به ازای هر مرد در سن ازدواج حداقل یك زن در سن ازدواج و با اختلاف سنی ذكر شده وجود دارد لیكن با توجه به الگوی سنی ازدواج و فرهنگ اختلاف سن زن و مرد حاكم بر كشور ما انتظار می رود با توجه به تغییراتی كه در میزان رشد جمعیت در كشور ما اتفاق افتاده است و منحنی هرم سنی در بخش قاعده آن دچار فرورفتگی شده است در سالهای آینده تعداد پسر های آماده ازدواج از تعداد دختر ها بیشتر شده و چه بسا تعداد قابل توجهی از آنان تا پایان عمر مجرد باقی بمانند اگر چه ممكن است تعدادی از مردان به فكر خروج ازكشور برای ازدواج افتند البته امكان واردات دختر از كشور های دیگر را نیز می توان در نظر گرفت! در هر حال این مشكل را با قانون چند همسری هم نمی توان رفع نمود!!

لازم به ذكر است در صورتی كه بخشی از افراد جامعه بدلیل عدم تعادل تعداد پسر و دختر آماده ازدواج مجرد باقی بمانند علاوه بر ایجاد زمینه های فساد برای آنان بخش وسیعی ازافراد متاهل جامعه را نیز به فساد سوق می دهند حال این سوال پیش می آید كه آیا افزایش تعداد افراد مجرد در جامعه را باید یك معضل بشمار آورد و یا اینكه مانند غربیها آن را به عنوان عامل كنترل جمعیت بحساب آورده و از آن استقبال نمود به هر حال پیش بینی میزان تجرد در بین زنان و مردان در سالهای بعد می تواند امكان تصمیم گیری های حساب شده و بموقع برای سیاستگزاران بهداشتی و بلكه فرهنگی و اقتصادی را فراهم سازد.

در یك بررسی وسیع كه بوسیله دفتر سلامت خانواده و جمعیت در وزارت بهداشت و درمان و با نظارت مركز آمار و همكاری كارشناسان و سازمانهای بین المللی در مهر ماه  سال 1379 انجام شد آمار  و اطلاعات بسیاری در زمینه جمعیت و شاخصهای توسعه جمع آوری گردید در این تحقیق علاوه بر سن تولد كلیه افراد خانواده سن ازدواج در زوجین مورد سوال قرار گرفت كه زمینه  بسیار مناسبی را برای   انجام تحقیق در این زمینه فراهم ساخته است[vii].

لازم به ذكر اكنون نتایج این مطالعه تحت عنوان سیمای جمعیت و سلامت در جمهوری اسلامی ایران (مهر ماه 1379) منتشر شده است

عوامل موثر بر الگوی سنی ازدواج:
الگوی سنی ازدواج در هر جامعه ای تابع شرایط عرضه وتقاضای حاكم بر آن جامعه می باشد و عوامل موثر برآن عبارتند از:

الف – عوامل موثر بر سن ازدواج در زن و مرد
1-  وضعیت تحصیلی و فرهنگی افراد جامعه
2-  وضعیت اقتصادی جامعه
3-  امنیت و آرامش حاكم بر جامعه
4-  طبقه اجتماعی خانوار (شهری  و روستایی – كارگری و كشاورزی)
5-  قوانین و مقررات حاكم بر جامعه
ب – عوامل موثر بر اختلاف سن زن ومرد در هنگام ازدواج
1-  سنتها و فرهنگ اختلاف سنی زن و مرد در هنگام ازدواج حاكم بر هر جامعه
2- وضعیت تحصیلی و فرهنگی افراد جامعه
3- قوانین و مقررات حاكم بر جامعه
4- میانگین سن ازدواج در جامعه
ج – عوامل موثر بر افزایش و كاهش میزان ازدواج
1-  وضعیت اقتصادی جامعه
2- پایین بودن سن ازدواج
3- پذیرش فرهنگ تجرد در جامعه
د – عوامل موثر بر ازدواج مجدد در زن ومرد
1-  پذیرش فرهنگ چند همسری از سوی جامعه
2- میزان طلاق در جامعه