سریع تر می باشد.
مقدمه
امروزه مواد فیبری، به دلیل خواص کاربردی و مفید آنها در بسیاری از زمینه های مهندسی استفاده می شوند. مواد فیبری در برگیرنده خواص مکانیکی خوبی مانند انعطاف پذیری در شرایط خاص طراحی، سبکی وزن، مقاومت بالا در مقابل خستگی و خوردگی، چگالی کم، مقاومت در برابر دما و صدا و خواص الکتریکی آنها، می باشند.
تحقیق در مورد انتقال حرارت در محیط های فیبری، به دلیل کاربردهای صنعتی فراوان آن و بخصوص به عنوان عایق حرارتی در زمینه های ساختمانی، صنعتی و هوا و فضا، موضوع قابل توجهی جهت بسیاری از تحقیقات می باشد و همچنین با توجه به گسترش تکنولوژی انتقال حرارت، این موضوع در نظر مهندسانی که در زمینه های کنترل حرارت فعالیت می کنند، بسیار مهم و مورد توجه می باشند. بررسی انتقال حرارت در درون عایق های فیبری موضوع بحث بسیاری از محققان در چهل سال گذشته بوده است، ولی هرکدام از آنها تنها از جنبه خاصی از این موضوع را مورد بررسی قرار داده اند. شکل (I-1) نشان دهنده تقسیم بندی انواع جنس عایق های مورد استفاده در دماهای مختلف می باشد.
در میان مواد مقاوم در برابر حرارت، اکسیدهای با دمای ذوب بالا بسیار مهم می باشند. این ترکیبات، با مشخصه دمای ذوب بالا (1700 – 2800 درجه سانتی گراد) و مق   اومت در برابر اکسیداسیون، بر بسیاری از مواد مقاوم در برابر حرارت برتری دارند. ضریب هدایتی آنها بسیار پایین تر از فلزات می باشد. اینگونه اکسیدها به آسانی در دسترس بوده